Tuinonderhoud bij een huurwoning: wie is aan zet?

Een huurwoning met tuin? Heerlijk! Tot de toppen van het gras de knieën raken, de ooit zo grandioze sierhaag hopeloos verwilderd is of het terras plots serieuze barsten vertoont... Wat dan? Wie draait er op voor het tuinonderhoud bij een huurwoning? We overlopen de drie meest voorkomende scenario’s en maken het to do-lijstje op voor huurder en verhuurder.

Hoewel de huurwetgevingen gewestelijk bepaald worden, hanteren Vlaanderen, Wallonië en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest grotendeels dezelfde regels als het op tuinonderhoud voor een huurwoning aankomt. Toch raden we je aan om vooraf naar eventuele uitzonderingen te informeren bij jouw lokale overheidsdiensten.

Scenario 1: een huurhuis met privétuin

De meest voorkomende huurwoningen met tuin zijn huizen waar slechts één huurder gedomicilieerd is. In dat geval zijn de regels rond het tuinonderhoud voor de huurwoning vrij concreet.

Wat is voor de huurder?

Voor een huurhuis inclusief privétuin is de regel duidelijk: de huurder is verantwoordelijk voor het dagelijks tuinonderhoud. Denk aan:

• Het gras maaien;
• Onkruid wieden;
• Heggen snoeien;
• Bladeren opruimen;
• Planten verzorgen.

Kortom: het is de taak van de huurder dat de tuin er aan het einde van de verhuurperiode er even verzorgd bijligt als op dag één. Een gebrekkig tuinonderhoud van een huurwoning kan namelijk leiden tot forse discussies. De verhuurder kan bovendien de oorspronkelijke plaatsbeschrijving als bewijs tegen de huurder gebruiken én zo (een deel van) de huurwaarborg inhouden.

Mag de huurder zomaar iets aan de tuin veranderen?

Huurders zijn nog steeds tijdelijke bewoners. Voor grote aanpassingen is dus altijd de toestemming van de verhuurder nodig. Voorbeelden hiervan zijn:

• Een tuinhuis of ander bijgebouw plaatsen;
• Bomen verwijderen;
• Een terras aanleggen of herinrichten;
• Nieuwe bestrating plaatsen.

Kleine ingrepen, zoals bloembakken, potplanten of een moestuintje plaatsen, vormen meestal geen probleem.

Wat is voor de verhuurder?

De verhuurder is de hoofdverantwoordelijke voor het structurele onderhoud van de tuin, dus ook wanneer er grote werken dienen te gebeuren. Voorbeelden hiervan zijn:

• Het vervangen van kapotte afsluitingen;
• Herstellingen aan verhardingen zoals tuinpaden of terrassen;
• Grote bomen kappen of het weghalen van gevaarlijke begroeiing.

Hoe duidelijker de afspraken worden vastgelegd in het huurcontract, hoe minder discussie er achteraf mogelijk is tussen beide partijen. Het is dus cruciaal om ieders verantwoordelijkheden zo concreet mogelijk te benoemen.

De verhuurder moet hoe dan ook tijdig aan de huurder aangeven of en wanneer hij aanpassingswerken in de tuin wil komen doen. In het geval van dringende en noodzakelijke herstellingen, zoals een ontwortelde boom door een storm of een gat in de omheining, mag de verhuurder aandringen op een snelle herstelling.

Wie betaalt wat?

Over het algemeen geldt: wie verantwoordelijk is, betaalt. De huurder staat in voor het basisonderhoud van de tuin van de huurwoning en voor het nodige materiaal, zoals een grasmaaier, meststoffen, snoeigereedschap, …

De verhuurder betaalt op zijn beurt voor de materialen en eventuele arbeidsuren die in structurele herstellingen en grotere ingrepen kruipen.

Scenario 2: huurhuis met meerdere huurders

In sommige huurhuizen wonen twee of meer gezinnen in aparte wooneenheden, maar is er toch sprake van een gezamenlijke tuin. Om de goede orde te bewaren, zijn er verschillende opties mogelijk:

• De tuin wordt gedeeld en beide partijen dragen de zorgen en de kosten;
• Een van de huurders gebruikt de tuin exclusief en neemt dan ook het onderhoud volledig op zich;
• De verhuurder regelt alles via een tuinman en rekent dit door aan de huurders.

Het spreekt voor zich dat in het geval van een gedeelde tuin duidelijke afspraken onmisbaar zijn:

• Wie gebruikt de tuin en wanneer?
• Wie staat in voor het onderhoud? Is er sprake van een beurtrol? Wat met gemaakte kosten?
• Wat als een van beide gezinnen de tuin van de huurwoning niet mee onderhoudt?
• Krijgt iedereen zijn eigen gedeelte van de tuin?

Scenario 3: appartement met gemeenschappelijke tuin

Ook bij appartementsgebouwen kan er sprake zijn van een gemeenschappelijke of gedeelde tuin. Zeker in moderne bouwprojecten wordt meer en meer bewust ingezet op kwalitatieve gedeelde buitenruimte.

Het gebruik en het beheer van zo’n gemeenschappelijke tuin valt onder het reglement van mede-eigendom. Dat is een document waarin alle afspraken staan tussen de eigenaars (en indirect ook de huurders) binnen het gebouw. De praktische uitvoering ligt meestal in handen van de syndicus. Die schakelt wellicht een externe firma in voor het onderhoud. De kosten worden verdeeld onder alle mede-eigenaars. Voor huurders worden deze meestal doorgerekend via de gemeenschappelijke kosten die ze maandelijks betalen.