Zwemvijvers: een andere manier om te baden …

De zwemvijver biedt een andere kijk op het zwembad: ze vormen een natuurlijke zwemgelegenheid waar chemicaliën het veld ruimen voor planten, vissen en libellen…

Zwemmen in een natuurlijk bassin, net zoals in de natuur: wie droomt er niet van?  Dankzij de doorbraak van de zwemvijvers kan die droom tegenwoordig werkelijkheid worden. Zoals de naam doet vermoeden, combineert de zwemvijver de eigenschappen van een zwembad – je kunt er dus in zwemmen – met die van een vijver. Dat betekent dat er ruimte is voor vissen en planten, en dat het geheel volledig natuurlijk blijft. In tegenstelling tot sommige zwembaden vormen ze geen breuk met de tuin. Nog belangrijker is dat je geen chloorhoudende producten moet gebruiken om het bassin te zuiveren. Bovendien blijft dit soort zwembad in elk seizoen mooi om naar te kijken.

Verschillende zones
Natuurlijke zwembaden zijn opgebouwd uit verschillende zones: een zwemzone, die vissen en planten kan huisvesten, een regeneratiezone en een filterzone. Technisch gezien moet een dergelijk zwembad minstens 60 m2 groot zijn, waarvan één derde gebruikt wordt om in te zwemmen.

Een natuurlijke filtering
Om zuiver en esthetisch te blijven, moet een zwemvijver uitgerust zijn met een filtersysteem, dat op minstens 1,20 m diepte wordt geplaatst. Verschillende meters draineerbuizen worden bedekt met vulkaangesteente, waar waterzuiverende planten groeien. De pomp wordt op dezelfde plaats geïnstalleerd, zodat ze onzichtbaar en stil is. In sommige gevallen wordt ze naast de vijver geplaatst.

De werking van stenen en planten
De micro-organismen die in het vulkaangesteente aanwezig zijn, zetten de biologische stoffen om in minerale stoffen, zoals nitraten en fosfaten. Die worden vervolgens volledig geabsorbeerd door de wortels van de planten. De juiste plantenkeuze is uiteraard essentieel. De groep van de helofyten, met o.a. de gele lis, de kalmoes en de egelskop, zorgen voor de beste filtrering. Deze planten ontwikkelen wortels onder het water, terwijl hun stengels en bladeren erboven groeien. Hun grote voordeel is dat ze een dicht netwerk van wortels ontwikkelen, die zich niet al te diep vastzetten (zo’n 60 cm).

Welke temperatuur?
In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, kan een zwemvijver wel degelijk verwarmd worden. Een warmtepomp krijgt meestal de voorkeur omwille van zijn ecologische eigenschappen. Let wel op, want boven 26 à 28 °C daalt de hoeveelheid zuurstof in het water aanzienlijk en filtert het systeem niet meer, met alle onaangename gevolgen van dien. Toch kan het water nog worden bijverwarmd, op voorwaarde dat een zwaardere filter wordt geïnstalleerd. Voor die optie wordt vooral in zuidelijke landen gekozen, waar natuurlijke zwembaden ook in opmars zijn.

Het populairst zijn natuurlijke zwembaden in Australië, waar ze al zo’n dertig jaar worden gebruikt, en in de Germaanse landen. De kostprijs ligt ongeveer even hoog als bij een klassiek zwembad, maar er zijn praktisch geen onderhoudskosten.